Obserwuj

Bądź na bieżąco z prawem samorządowym. Zamów bezpłatny cotygodniowy newsletter.






Działy:
  • Gospodarka komunalna

    W dziale "GOSPODARKA KOMUNALNA" publikowane są artykuły dotyczące spółek komunalnych oraz zakładów budżetowych, jak również artykuły dotyczące poszczególnych działów gospodarki komunalnej, w tym gospodarki odpadami komunalnymi, gospodarki wodno-ściekowej, transportu publicznego.

  • Podatki

    W dziale "PODATKI" publikowane są artykuły dotyczące podatków i opłat publicznoprawnych, m.in. dotyczące podatku VAT, podatku od nieruchomości, opłaty za gospodarowanie odpadami komunalnymi i innych.

  • Finanse publiczne

    W dziale "FINANSE PUBLICZNE" publikowane są artykuły dotyczące szeroko pojmowanych zagadnień związanych z finansami publicznymi, m.in. artykuły dotyczące dochodów jednostek samorządu terytorialnego oraz dyscypliny finansów publicznych.

  • Zamówienia publiczne

    W dziale "ZAMÓWIENIA PUBLICZNE" publikowane są artykuły dotyczące problematyki zamówień publicznych, m.in. dotyczące sytuacji podmiotów komunalnych w toku postępowania o udzielenie zamówienia publicznego. Prezentowane są także najnowsze orzeczenie KIO oraz sądów w zakresie prawa zamówień publicznych.

  • Prawo cywilne

    W dziale "PRAWO CYWILNE" publikowane są artykuły dotyczące zagadnień cywilnoprawnych, m.in. umów oraz sporów przed sądami powszechnymi, których stroną są podmioty komunalne.

  • Nieruchomości

    W dziale "NIERUCHOMOŚCI" publikowane są artykuły dotyczące nieruchomości komunalnych oraz spraw związanych z innymi nieruchomościami, w których występują organy samorządu terytorialnego. Artykuły dotyczą w szczególności gospodarki nieruchomościami i planowania przestrzennego.

  • Procedury administracyjne

    W dziale "PROCEDURY ADMINISTRACYJNE" publikowane są artykuły dotyczące procedur, które prowadzone są przez organy samorządu terytorialnego. W szczególności artykuły dotyczą ogólnej procedury administracyjnej (KPA - Ordynacja podatkowa), procedury sądowoadministracyjnej, procedury uchwałodawczej oraz dostępu do informacji publicznej.

  • Ustrój

    W dziale "USTRÓJ" publikowane są artykuły dotyczące ustroju podmiotów komunalnych, w tym zagadnienia dotyczące statusu prawnego organów jednostek samorządu terytorialnego, związków międzygminnych czy radnych.

  • Inne

    W dziale "INNE" publikowane są artykuły związane z funkcjonowaniem podmiotów komunalnych, które ze względu na swoją tematykę nie zostały zakwalifikowane do innych kategorii.

08.10.2015

Skarga na „uchwałę wykonawczą” do WPGO nie uprawnia sądu do oceny legalności WPGO

UWAGA: TEN ARTYKUŁ MA WIĘCEJ NIŻ 3 MIESIĄCE.
SPRAWDŹ AKTUALNY STAN PRAWNY LUB SKONTAKTUJ SIĘ Z AUTOREM.
drukuj mail Share

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

NSA stwierdził, że dokonując oceny legalności uchwały wykonawczej do wojewódzkiego planu gospodarki odpadami WSA nie może oceniać legalności postanowień samego planu, jeśli nie jest on przedmiotem skargi.

Wyrokiem z dnia 7 lipca 2015 r. (sygn. II OSK 2300/14) Naczelny Sąd Administracyjny, w rezultacie rozpoznania skarg kasacyjnych, uchylił wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy z dnia 9 kwietnia 2014 r. (sygn. akt II SA/Bd 106/14), jednocześnie oddalając skargę na uchwałę Sejmiku Województwa w przedmiocie wykonania planu gospodarki odpadami województwa.

Powyższy wyrok zapadł w następującym stanie faktycznym i prawnym.

Skargę na uchwałę Sejmiku Województwa w sprawie wykonania wojewódzkiego planu gospodarki odpadami (dalej „WPGO”) wniosła spółka prowadząca działalność w zakresie gospodarki odpadami. Podmiot ten zarzucił uchwale szereg naruszeń, w tym m.in. naruszenie art. 3 ust. 3 pkt 15c i art. 15 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r., Nr 185, poz. 1243 ze zm.), [dalej także „ustawa o odpadach”]. Wskazał przy tym, że instalacja konkurencyjnej spółki nie powinna być uwzględniona w uchwale wykonawczej do wojewódzkiego planu gospodarki odpadami (dalej także „uchwała wykonawcza”) jako Regionalna Instalacja Przetwarzania Odpadów Komunalnych [dalej także: „RIPOK”] z uwagi na nie spełnianie przez nią wymogów określonych dla takich instalacji określonych w art. 3 ust. 3 pkt. 15c) ustawy o odpadach. Zgodnie z tym przepisem za RIPOK należy uznać „zakład zagospodarowania odpadów o mocy przerobowej wystarczającej do przyjmowania i przetwarzania odpadów z obszaru zamieszkałego przez co najmniej 120 000 mieszkańców, spełniający wymagania najlepszej dostępnej techniki lub technologii, o której mowa w art. 143 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska oraz zapewniający termiczne przekształcanie odpadów lub mechaniczno-biologiczne przetwarzanie zmieszanych odpadów komunalnych i wydzielanie ze zmieszanych odpadów komunalnych frakcji nadających się w całości lub w części do odzysku (…)”.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z dnia 9 kwietnia 2014 r.
(sygn. II SA/Bd 106/14) stwierdził nieważność uchwały wykonawczej w zakresie zakwestionowanym w skardze. Wskazał przy tym m.in., że instalacja ta nie powinna była zostać uznana za instalację regionalną, albowiem nie spełniała przesłanek do uznania jej za takową w świetle definicji określonej w art. 3 ust. 3 pkt. 15c) ustawy o odpadach, zgodnie z którym RIPOK musi m.in. spełniać wymagania najlepszej dostępnej techniki i technologii.

Dokonując oceny legalności postanowień uchwały wykonawczej WSA wskazał, że w treści samego WPGO nie wskazano, jakie przesłanki przedmiotowej instalacji przemawiały za uznaniem, że spełnia ona wymagania najlepszej dostępnej techniki i technologii będące jednym z warunków uzyskania statusu RIPOK. Zdaniem Sądu I instancji, z treści WPGO nie wynika, aby dokonano analizy porównawczej stosowanych technik i technologii w instalacjach będących w posiadaniu przez inne podmioty gospodarcze. W świetle powyższych okoliczności WSA uznał, że przedmiotowa instalacja nie spełnia ustawowych wymagań dla instalacji regionalnej i stwierdził nieważność uchwały wykonawczej w zakresie zakwestionowanym w skardze oraz wstrzymał jej wykonanie w zaskarżonym zakresie.

Wyrok WSA w Bydgoszczy został zaskarżony do Naczelnego Sądu Administracyjnego. W skardze kasacyjnej postawiono mu szereg zarzutów, w tym zarzucono przede wszystkim objęcie zakresem kontroli Sądu nie tylko uchwały wykonawczej do WPGO, lecz także samego WPGO, które w istocie nie było przedmiotem zaskarżenia. Skarżący kasacyjnie wskazał m.in., że ocena tego, czy dana instalacja może być uznana za RIPOK dokonywana jest co do zasady na etapie uchwalania WPGO i nie jest powielana na etapie uchwały wykonawczej do WPGO. W skardze kasacyjnej zakwestionowano także legalność wstrzymania wykonania uchwały wykonawczej przez Sąd I instancji.

Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 7 lipca 2015 r. (sygn. II OSK 2300/14) stwierdził, że zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 z późn. zm.) [dalej także „p.p.s.a].”: Sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną”. W ocenie NSA pojęcie „sprawa” oznacza w tym przypadku sprawę w znaczeniu materialnym, a nie procesowym. Tym samym WSA nie mógł uczynić przedmiotem rozpoznania legalności innej sprawy administracyjnej, niż ta, w której wniesiono skargę.

NSA wskazał, że stosownie do art. 14 ust. 8 pkt 2 ustawy o odpadach to WPGO powinien przede wszystkim określać kryteria, które powinien spełniać RIPOK. Tymczasem uchwała wykonawcza do WPGO nie odnosi się już do kryteriów RIPOK, lecz uwzględnia wyłącznie regiony gospodarki odpadami komunalnymi oraz regionalne instalacje do przetwarzania odpadów komunalnych w poszczególnych regionach. NSA podkreślił przy tym, że uchwała w sprawie wykonania planu gospodarki odpadami jest odrębnym aktem prawnym od samego planu, który ma charakter pewnego programu działania na danym obszarze w dziedzinie gospodarki odpadami, będąc skierowanym do organów administracji publicznej.

Zdaniem NSA nie ulega wątpliwości, że należy rozróżnić uchwałę w sprawie WPGO od uchwały wykonawczej do tego planu. Tym samym, skoro tylko jedna z nich stała się przedmiotem zaskarżenia, to kontrola legalności drugiej przez WSA niewątpliwie stanowił przekroczenie granicy badanej sprawy.

NSA odniósł się także do zarzutu wstrzymania przez Sąd I instancji wykonania uchwały wykonawczej w zakresie objętym zaskarżeniem, a mianowicie do zarzutu naruszenia art. 152 p.p.s.a. Wskazał przy tym, że zgodnie z art. 61 § 1 i § 3 p.p.s.a., sąd może na wniosek skarżącego wydać postanowienie o wstrzymaniu wykonania, w całości lub w części, aktu lub czynności, jeżeli zachodzi niebezpieczeństwo wyrządzenia znacznej szkody lub spowodowania trudnych do odwrócenia skutków, z wyjątkiem przepisów prawa miejscowego, które weszły w życie, chyba że ustawa szczególna wyłącza wstrzymanie ich wykonania. Zdaniem NSA, skoro uchwała wykonawcza do WPGO niewątpliwie stanowi akt prawa miejscowego i weszła w życie jeszcze przed jej zaskarżeniem, to wstrzymanie jej wykonania przez Sąd I instancji było pozbawione podstaw prawnych.

Biorąc pod uwagę całość okoliczności sprawy NSA na mocy art. 188 p.p.s.a. w związku z art. 151 p.p.s.a. uchylił zaskarżone orzeczenie i oddalił skargę na uchwałę w sprawie wykonania wojewódzkiego planu gospodarki odpadami.

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj

Autorzy artykułu

Joanna Kostrzewska

Partner, radca prawny w Kancelarii Prawnej Dr Krystian Ziemski & Partners w Poznaniu, specjalizuje się w prawie administracyjnym ze szczególnym uwzględnieniem prawa samorządowego

Michał Jagodziński

asystent, interesuje się prawem administracyjnym

Więcej z Wokandy §

Wydarzenia PDS

Więcej wydarzeń

Sprawdzone rozwiązania

dla każdego samorządu.

przeczytaj