"

Niezwykle istotna jest znajomość i umiejętność prawidłowego stosowania aktualnie zmienianych przepisów procedury administracyjnej.

"

Dowiedz się więcej:

Nowelizacja KPA

Wspierane przez

W świetle ustawy nowelizującej Kodeks postępowania administracyjnego, w kontekście jej art. 16 zawierającego  przepis intertemporalny, co do stosowania Kodeksu postępowania administracyjnego w znowelizowanej wersji, pojawiła się wątpliwość dotycząca sposobu pojmowania postępowań wszczętych, a nie zakończonych przed dniem wejścia w życie  ustawy nowelizującej ostateczną decyzją lub postanowieniem.

Stosowanie do art. 16 ustawy nowelizującej do takich postępowań stosuje się Kodeks postępowania administracyjnego w brzmieniu dotychczasowym (z zastrzeżeniem, iż nie dotyczy to przepisów o mediacji, które znajdują zastosowanie w stosunku do wszelkich postępowań). W jednym z orzeczeń Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu pojawiło się stwierdzenie wskazujące na istnienie tego typu wątpliwości, które skutkować mogą rozbieżnościami  w orzecznictwie. W komentowanym rozstrzygnięciu SKO  wyraziło pogląd, iż na skutek uchylenia ostatecznej decyzji administracyjnej przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu sprawa po zwrotnym wpłynięciu akt do SKO  rozstrzygana winna być już w świetle przepisów wprowadzonych nowelizacją ustawy Kpa (tj. wg nowych regulacji). Zdaniem SKO w Poznaniu zatem, kasatoryjne rozstrzygnięcie Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, na mocy którego uchylono ostateczną decyzję administracyjną wydaną pod rządami Kpa sprzed nowelizacji, skutkuje tym, że ma ona nadal przymiot już rozstrzygniętej decyzją ostateczną, a więc  w momencie ponownego rozstrzygania przez SKO następuje  to  w trybie przewidzianym nowelizacją.

Z takim stanowiskiem wyrażonym przez SKO nie sposób jednak się zgodzić. Stosownie do ustalonej już linii orzeczniczej sądownictwa administracyjnego[1], a także do stanowiska doktryny w przypadku rozstrzygnięcia kasatoryjnego dokonanego przez sąd administracyjny sprawa wraca do punktu wyjścia. W przypadku skasowania wyłącznie rozstrzygnięcia organu drugiej instancji do czynienia mamy z niezakończonym postępowaniem administracyjnym odwoławczym, które zakończyć się musi albo decyzją merytoryczną, bądź też, w przypadku kiedy odpadnie podstawa do wydania rozstrzygnięcia, decyzją o umorzeniu tego postępowania. W przypadku uchylenia decyzji zarówno organu pierwszej jak i drugiej instancji sprawa wymaga ponownego rozstrzygnięcia przez organ pierwszej instancji. Postępowanie wraca zatem do punktu w jakim znajdowało się przed wydaniem rozstrzygnięcia przez organ pierwszej instancji. Co prawda trafne  jest stwierdzenie, iż sprawa ta była już uprzednio rozstrzygnięta  ostatecznie,  jednakże wobec  uchylenia rozstrzygnięcia przyjmuje się, iż wystąpił skutek taki jak gdyby tego rozstrzygnięcia w obrocie prawnym  nie było. Sama sprawa jako  wszczęta wymaga jednak jej zakończenia,  albo rozstrzygnięciem merytorycznym, albo w przypadku gdyby okazało  się bezprzedmiotowe,  rozstrzygnięciem o umorzeniu postępowania.  W związku z tym konieczne jest ponowne wydanie przez organ właściwy rozstrzygnięcia  w sprawie, która kwalifikowana  jest jako niezakończona.  Z tego też powodu sprawy takie stosownie do art. 16 ustawy nowelizującej wymagają stosowania przepisów Kpa, które obowiązywały przed wejściem w życie ustawy nowelizującej.

Pewnej refleksji wymaga jednak sprawa stosowania przepisów dotyczących nakładania kar pieniężnych w drodze decyzji administracyjnej. W sprawach tych stosujemy na mocy art. 189c Kpa (a więc przepisu wprowadzonego ustawą nowelizującą) przepisy nowe tj. obowiązujące od 1 czerwca 2017 r., chyba że przepisy obowiązujące uprzednio (tj. przed nowelizacją) są względniejsze dla strony. Taka konkluzja może się wydawać zaskakującą jednak zważywszy na to, iż przepisy Kpa dotyczące nakładania kar mają charakter materialnoprawny, a nie procesowy stanowisko takie wydaje się w pełni uzasadnione.

[1] Por. np. wyroki o sygn. II SA/Ua 1013/13, II SA/Sz 846/10, V SA/Wa 721/08 oraz V SA/Wa 2992/08, a także stanowisko doktryny np. T. Woś [w:] T. Woś, H. Knysiak-Molczyk, M. Romańska, red. T. Woś, Postępowanie sądowoadministracyjne,  Warszawa 2004, s. 362 i nast.

"

Niezwykle istotna jest znajomość i umiejętność prawidłowego stosowania aktualnie zmienianych przepisów procedury administracyjnej.

"

Dowiedz się więcej:

Nowelizacja KPA

Wspierane przez