Na 13 grudnia 2017 r. wyznaczono w Trybunale Konstytucyjnym rozprawę w sprawie, w której (upraszczając) zbadana ma być dopuszczalność opodatkowania jako budowli obiektu budowlanego, który ma wszystkie cechy budynku.

Sprawa (sygnatura akt SK 48/15) została zainicjowana skargą konstytucyjną, w której wnosi się o uznanie art. 2 ust. 1 w związku z art. 1a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 stycznia 1991 roku o podatkach i opłatach lokalnych za niezgodne z art. 64 ust. 1 i 3 w związku z art. 2, art. 32 ust. 1, art. 84 oraz 217 Konstytucji RP, z uwagi na to, że wskazane przepisy ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, interpretowane jednolicie przez sądy administracyjne, w taki sposób, że obiekt budowlany spełniający wszystkie cechy budynku wymienione w art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy o podatkach i opłatach lokalnych, jest uznawany za budowlę w oparciu o dodatkowe, niewskazane w ustawie o podatkach i opłatach lokalnych kryteria (takie jak np. jego przeznaczenie, funkcje, wyposażenie, oraz sposób i możliwość wykorzystania budynku), w nieuprawniony sposób ograniczają chronione konstytucyjnie prawo własności do środków pieniężnych poprzez nieuzasadnione zawyżenie zobowiązania podatkowego w podatku od nieruchomości. 

Zdaniem Skarżącego, niezgodność z Konstytucją RP jest następstwem zastosowania do obiektów wyczerpujących definicję budynku zasad określania wysokości zobowiązania podatkowego w sposób właściwy dla obiektów stanowiących budowle, w wyniku czego dochodzi do bezpodstawnego zwielokrotnienia kwoty zobowiązania w podatku od nieruchomości.

W omawianej sprawie Skarżąca była właścicielem kontenerów telekomunikacyjnych, które zostały uznane przez organy podatkowe, a następnie przez sądy administracyjne obu instancji za tymczasowe obiekty budowlane podlegające opodatkowaniu podatkiem od nieruchomości jako budowle.

Zagadnienie, o którym mowa ma dużą doniosłość praktyczną, ponieważ analogiczne stanowisko w orzecznictwie sądowym dotyczyło także innych obiektów budowlanych, takich jak stacje transformatorowe, czy stacje redukcyjno-pomiarowe gazu.

Nie jest przesądzone, że Trybunał Konstytucyjny rozpozna sprawę merytorycznie, gdyż Skarżący wnosi o zbadanie zgodności z Konstytucją RP przepisów ustawy podatkowej w rozumieniu przyjmowanym przez ugruntowane orzecznictwo sądowe, tymczasem w świetle orzeczeń sądów administracyjnych w omawianej kwestii wydanych w ostatnich kilkunastu miesiącach można mieć wątpliwość, czy w tym wypadku występuje jednomyślność orzecznictwa. Dodatkową wątpliwość w kontekście treści stawianych w skardze konstytucyjnej zarzutów może stanowić przyjęta w sprawie na kanwie tę skargę wywiedziono - i przez organy podatkowe i przez sądy administracyjne - okoliczność, że sporny obiekt jest tymczasowym obiektem budowlanym i nie wykazuje konstytuującej budynek cechy trwałości związania z gruntem.

Na stronach internetowych Trybunału Konstytucyjnego opublikowano stanowisko złożone w sprawie przez Prokuratora Generalnego, w którym zawarto wniosek o uznanie zaskarżonych przepisów za zgodne z Konstytucją a w odniesieniu do części skargi konstytucyjnej o umorzenie postępowania ze względu na niedopuszczalność wydania wyroku.

Jeżeli w omawianej sprawie Trybunał Konstytucyjny wyda orzeczenie, które nie ograniczy się do kwestii formalnych, może ono wywrzeć wpływ na praktykę porównywalny do wyroku w sprawie P 33/09, wydanego w 2011 roku a interpretującego definicję budowli w kontekście opodatkowania podatkiem od nieruchomości podziemnych wyrobisk górniczych.